پایان مدرسه

یاسمین عزیزم، کلاس اول داره تا چند روز دیگه تموم میشه و از طرف مدرسه قراره جشن پایان سال براتون بگیرن.

توی این 9 ماه پر از فراز و نشیب و سخت، با وجود کمبود زمان خیلی تلاشمو کردم تا توی درس و تحصیلت کم نگذارم و کمکت کنم ولی می دونم که آنطور که باید و شاید نتونستم برات وقت بگذارم. وقتی از اداره برمیگشتم خونه تمام وقتم یا توی آشپزخونه میگذشت یا رسیدگی به امور آنیتا، ولی از طرفی بهت افتخار میکنم که با این وجود تو تمام تلاشت رو کردی... اگر هم این روزها توی دیکته و ریاضی اشتباهاتی داری سرزنشت نمیکنم نازنین گلم... به خودم امید میدم که در آینده با بزرگ شدن آنیتا وقتم آزادتر بشه و بتونم برات بیشتر وقت بگذارم.

دو ماه اخیر هم از طرف مدرسه خانواده ما برای طرح خانه و مدرسه انتخاب شد و ما به مدت 8 هفته خانوادگی توی جلسات طرح شرکت کردیم که به تو خیلی خوش گذشت که عکساش رو هم حتما اینجا میزارم.

یه چیز جالب اینکه دیشب تکلیف علومت رو با هم انجام دادیم که درست کردن شمع بود و برای خودم یه تجربه جدید و جالب بود و چقدر هم تو خوشحال شدی.

در مورد خاطرات تلخ مریض شدنهات هم بگم که کلا در طول این چند ماه مدرسه خیلی مریض شدی و به همراه تو آنیتا هم مریض میشد که واقعا به هممون سخت گذشت با اینکه هرسه واکسن آنفولانزا هم زدیم ولی تاثیر آنچنانی نداشت. بهرحال اون روزها هم گذشتن... به قول معروف چون می گذرد غمی نیست...

این عکس نوروزی مدرسه تون هست که البته بتازگی به دستم رسید.