روزانه هاي ياسمين

یاسمین عزیزم، کلاس اول داره تا چند روز دیگه تموم میشه و از طرف مدرسه قراره جشن پایان سال براتون بگیرن. توی این 9 ماه پر از فراز و نشیب و سخت، با وجود کمبود زمان خیلی تلاشمو کردم تا توی درس و تحصیلت کم نگذارم و کمکت کنم ولی می دونم که آنطور که باید و شاید نتونستم برات وقت بگذارم. وقتی از اداره برمیگشتم خونه تمام وقتم یا توی آشپزخونه میگذشت یا رسیدگی به امور آنیتا، ولی از طرفی بهت افتخار میکنم که با این وجود تو تمام تلاشت رو کردی... اگر هم این روزها توی دیکته و ریاضی اشتباهاتی داری سرزنشت نمیکنم نازنین گلم... به خودم امید میدم که در آینده با بزرگ شدن آنیتا وقتم آزادتر بشه و بتونم برات بیشتر وقت بگذارم. دو ماه اخیر هم از طرف مدرسه خانواده...