روزانه هاي ياسمين

از راست: زندايي مريم، محمد طلاي عمه، دايجون و ياسمين، علي جون عمه، دايجون و بابابزرگ مهربون يادش بخير توي اين عكس 8 ماهه بودي، هنوز چهار دست و پا هم نمي رفتي دايجون اينا از شيراز اومده بودن خيلي خوش گذشت يادش بخير...دلم براي همشون خيلي تنگ شده   ...

سلام دختر شيطون، بازيگوش و مهربون خودم مدتهاست كه نيومدم برات مطلبي بنويسم اون هم بخاطر دغدغه كاري، نميدونم اين كار ما كي كمتر ميشه، اداره كار خونه كار كار ... البته خوبه كه آدم هميشه كاري براي انجام دادن داشته باشه تنبلي، بيهودگي مياره دخترم ...بگذريم از خودت بگم عسلم كه اين روزها چقدر شيطون و بازيگوش شدي تمام مدت داري راه ميري، معمولا صبح هايي كه ميخوام برم سركار زودتر از خودم بيدار ميشي ساعت 6/30 برات تلوزيون رو روشن ميكنم كه سرت گرم بشه تا من به كارام برسم. ساعت 7/40 كه پرستارت مياد اولش يه نق كوچولو ميزني چون ميفهمي كه من بايد برم گاهي وقتا هم گريه ميكني ولي چاره اي ندارم بدو بدو ميرم اما با ناراحتي... ساعت 3/30 كه از اداره برميگردم د...

ياسمين عزيزم ديشب براي اولين بار وقتي داشتي با بابايي بازي ميكردي به اسباب بازيت گفتي پيشي، واي كه چقدر ما ذوق كرديم